Onderweg valt er altijd wel wat te beleven. Deze keer ging ik een apotheek in het westen van het land bezoeken. De chauffeur die mij naar het vliegveld zou brengen kwam netjes op tijd of eigenlijk zelfs te vroeg aan. Ik moet zeggen dat ik om vijf uur 's morgens nog niet zo wakker ben, maar heb toch mijn best gedaan om wat Dari te spreken. Onze vlucht zou om zeven uur vertrekken, maar alles is relatief he.
Ik heb namelijk geleerd dat er drie manieren zijn om de tijd te bekijken. Eerst en vooral is er de Duitse tijd, waarbij stiptheid het codewoord is. Wanneer men zeven uur zegt, bedoelt men daadwerkelijk 7:00:00 uur. Dan is er de academische tijd. Daarbij heb je een kwartiertje speling, 't is te zeggen om kwart na zeven ben je nog op tijd. De derde optie is de Afgaanse tijd, wat in dit geval betekent, we komen overeen dat wanneer het vliegtuig vertrekt het zeven uur is :) Naar Europeese normen was dat zo'n twee uur later dan de vooropgestelde tijd. Maar misschien was daar wel een reden voor. Ik zat namelijk van achter in het vliegtuig en ontdekte dat er ook soldaten op dezelfde vlucht zaten. In een rijtje met drie stoelen zaten er twee soldaten aan de buitenkant en een burger in het midden. Misschien zou ik er verder geen aandacht aan geschonken hebben, ware het niet dat mijn Afgaanse collega me er eerder op attent gemaakt had dat hij twee personen met handboeien gezien had. Je maakt het niet elke dag mee dat er twee gevangenen aan de andere kant van het gangpad zitten, maar dat houdt de spanning er een beetje in he.
Ik heb namelijk geleerd dat er drie manieren zijn om de tijd te bekijken. Eerst en vooral is er de Duitse tijd, waarbij stiptheid het codewoord is. Wanneer men zeven uur zegt, bedoelt men daadwerkelijk 7:00:00 uur. Dan is er de academische tijd. Daarbij heb je een kwartiertje speling, 't is te zeggen om kwart na zeven ben je nog op tijd. De derde optie is de Afgaanse tijd, wat in dit geval betekent, we komen overeen dat wanneer het vliegtuig vertrekt het zeven uur is :) Naar Europeese normen was dat zo'n twee uur later dan de vooropgestelde tijd. Maar misschien was daar wel een reden voor. Ik zat namelijk van achter in het vliegtuig en ontdekte dat er ook soldaten op dezelfde vlucht zaten. In een rijtje met drie stoelen zaten er twee soldaten aan de buitenkant en een burger in het midden. Misschien zou ik er verder geen aandacht aan geschonken hebben, ware het niet dat mijn Afgaanse collega me er eerder op attent gemaakt had dat hij twee personen met handboeien gezien had. Je maakt het niet elke dag mee dat er twee gevangenen aan de andere kant van het gangpad zitten, maar dat houdt de spanning er een beetje in he.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten