Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet altijd de tijd neem om jullie op de hoogte te houden van het wel en wee in dit land. Vandaag echter ben ik inspireerd door een moment wat mijn hele dag goed heeft gemaakt. Misschien is het niet zo bijzonder voor jullie, maar voor mij is het een teken van vriendschap en dat moet je koesteren.
Geregeld maak ik een praatje met onze nachtwaker. Ja, hier in Afi is het heel gebruikelijk dat er 's nachts iemand instaat voor de veiligheid. Tot nu toe hebben we dan ook nog nooit problemen gehad. In het teamhuis doet onze nachtwaker ook de afwas, dekt hij de tafel voor de volgende dag en ... maakt hij regelmatig een praatje met mij. Hoewel sommige mensen vinden dat hij er een klein beetje eng uitziet, heb ik ontdekt dat hij eigenlijk heel vriendelijk en beleefd is. Dat is heel prettig want veel mannen van hier zijn zo overweldigd door het feit dat een Westerse vrouw iets tegen hun zegt dat ze niet meer weten hoe ze zich beleeft moeten gedragen en daarom stellen ze dan rare vragen. Mede het effect van een maatschappij waarin mannen en vrouwen gescheiden zijn. Anyway onze nachtwaker is heel sociaal en praat altijd in het Dari met mij. Hij weet heel goed hoe hij zijn woordgebruik het beste kan aanpassen en af en toe gebruikt hij het Engelse woord, als hij dat kent, om mij te helpen. Zo praten we dan over koetjes en kalfjes met elkaar. Deze afgelopen dagen ging het bijvoorbeeld vaak over de olympische spelen. Gisteren echter ging het over het feit dat zijn vrouw thuis brood bakt. Ze hebben namelijk een speciale oven thuis, een soort van verwarmde pot in de grond die ook wel tandoor genoemd, waarin hier brood wordt gebakken. Trots vertelde hij mij dat het brood van zijn vrouw natuurlijk beter is dan dat van de bakker. Waarop ik zei dat vooral warm brood erg lekker is. En raad eens wat ... vandaag komt hij op mijn deur kloppen om te zeggen dat hij vers brood heeft meegenomen en dat het nog warm is. Dat is een moment met een gouden randje voor mij!
Lieve Katleen,
BeantwoordenVerwijderenwat een mooi verhaal, brengt meteen een glimlach op mijn gezicht! Zo zie je maar dat mensen met kleine attenties je toch zo fel kunnen raken! Ik kan me niet goed voorstellen hoe het is om in een land te wonen waar mannen en vrouwen zo sterk van mekaar gescheiden gehouden worden, maar ben trots op je dat het je toch lukt om daarin 'je vrouwtje' te staan!! Geniet van de kleine dingen zou ik zeggen enne proficiat met je nieuwe tante-schap (of hoe moet ik da zeggen).. wij wachten op onze kleine spruit die normaal in de komende weken geboren zal worden!
Ik denk veel aan je, ook al post ik hier nie zo veel of laat ik niet veel van me horen... sorry daarvoor! Ik mis je en hoop dat we snel nog es pannenkoeken kunnen eten en lang bijpraten zonder naar de klok te kijken!! :-)
Katleen,
BeantwoordenVerwijderengelukkige verjaardag, ook al is het 14 dagen of 11 dagen geleden. Ik vergeet het iedere keer. Is het nu 11 augustus of 14 augustus en is Katleen nu Kathleen of Katleen. Maar goed. Net als Monia kijken we er erg naar uit om nog eens met je te kunnen praten. De stukjes die we hier lezen, zijn iedere keer weer leuk, bemoedigend, interessant of een combinatie van die dingen. Houd je eigenlijk een vorm van een dagboek bij of zo? Ik heb er op onze reizen altijd één bijgehouden en nu, jaren na datum ben ik erg blij dat ik dat gedaan heb. Naast de foto's is dat een bron van herinneringsmateriaal. Maar goed. Hier gaat alles goed. Fabian gaat volgende week naar het eerste leerjaar en Magdalena naar het tweede. Dan is er eindelijk terug rust voor ons...
Allez goed. Tot nog eens.