Aan het werk

Gelukkig is de rust al weer even in het land terug gekeerd. Maar geef toe, er valt hier wel iets te beleven! Vanwege het geweld hadden we afgelopen maandag een verlofdag om een beetje te bekomen. Dinsdag was echter weer de normale gang van zaken, iedereen terug aan het werk. Ik ben inmiddels gestart ik de apotheek met de kwaliteitscontrole van de productie. Volgens mij valt daar wel het een en ander aan te verbeteren, een uitdaging dus. Bovendien spreken de meest directe collega’s nauwelijks Engels, zodat ik mijn Dari goed kan oefenen, aangevuld met gebarentaal wel te verstaan. Maar dramatisch is het nu ook weer niet want er zijn wel enkele collega’s die Engels spreken en als tolk kunnen optreden.  Wat ik vooral leuk vind, is dat ik door mijn werk meer contact heb met de mensen van hier en uiteindelijk ben ik daarvoor naar Afi gekomen.

Tot de volgende,

Katleen

Alive and well

Waarschijnlijk hebben jullie op het nieuws gehoord dat het vandaag nogal onrustig was in Afghanistan en dat klopt jammergenoeg. Op verschillende plaatsen is er gevochten, onder andere ook in de wijk waar ik woon. Dat wil zeggen dat ze bij ons in de straat met tanks zijn gepasseerd, verder hebben we bommen gehoord en ook geweerschoten van erg dichtbij. Gelukkig kan ik zeggen dat het nu al enkele uren rustiger is. Verder ben ik door de organisatie waar ik voor werk steeds via sms op de hoogte gehouden. Daarbij hebben ze ook telefonisch mijn veiligheidssituatie enkele keren gecheckt. Momenteel ben ik veilig en wel thuis. Er is dus zeker geen reden tot ongerustheid. Ondertussen is het hier al laat geworden, ik ga maar eens slapen :)

Stukje geschiedenis

Inmiddels is de lente hier in volle vaart gearriveerd. Dat wil zeggen dat we af en toe stortbuien hebben gekregen waardoor de straten in modderpoelen veranderen, maar evengoed hebben we al veel zon gezien. Op twee weken tijd is de natuur open gebloeid met blaadjes en zelfs bloesems aan de bomen.

Met Pasen hadden we vier dagen verlof en dat is natuurlijk ideaal om een uitstapje te maken. We vertrokken met een groepje van negen, allemaal in een terreinwagen gepropt, op weg naar een meer hier in de buurt. Zalig om er eens echt uit te zijn en vrij rond het meer te kunnen wandelen zonder al te veel bekijks. Ondertussen galoppeerden de paarden over het strand en zagen we de amandelbomen in bloei. Daarna op een terrasje in de zon genieten van een drankje, super.

De volgende dag onder begeleiding van iemand die hier al jaren woont naar de vogelmarkt, de sfeer opsnuiven van het oude stadsgedeelte. Hier is de tijd blijven stilstaan en alles ziet er authentiek uit. Prachtig om als het ware door een stukje geschiedenis te lopen. Daarna passeren we degenen die zaden verkopen en thee, snoep, schoenen, fruit en noem het maar op. Er is van alles te koop, dit is namelijk de plaats waar de mensen van hier voordelig inkopen komen doen. Als buitenlanders horen we hier niet echt thuis en we worden dan ook regelmatig aangestaard. Maar ja dat is allemaal een deel van deze unieke ervaring.

Zonnige groeten,

Katleen

Tut-e-zamini

Ben erg blij dat het nu toch gelukt is mijn tweede indrukken te posten. Dat was een goede oefening in geduld. Inmiddels ben ik uit het gasthuis getrokken en heb ik de tweede verdieping van een huis hier ingepalmd. 't Is te zeggen ik deel het eigenlijk met twee Amerikaanse meisjes. Dat is weer een andere cultuur en een andere uitdaging :)

Ondertussen ben ik hier een paar dagen nogal ziek geweest, veel last van mijn maag. Ze zeggen dat het er hier bijhoort. Gelukkig is dat nu achter de rug en voel ik me weer kiplekker :)

Vorige week ben ik ook begonnen met taalles, heel tof. Op een week tijd heb ik al veel gestudeerd en erg veel bijgeleerd. Spreken gaat allemaal nog erg traag dus bij het maken van kleine zinnetjes kun je mijn hersenen horen kraken. Maar vandaag op straat heb ik toch al enkele kleine zinnetjes uitgeprobeerd. Super dat ik nu toch een heel klein beetje met de mensen hier kan communiceren. Een woordje hier in Dari wil ik jullie niet onthouden namelijk tut-e-zamini. Het klinkt zo schattig vind ik en het betekent aardbei.

Khuda Hafez (salut),
Katleen